We weten het allemaal: zodra je verslaafd bent en je gaat de verslaving te lijf dan krijg je gegarandeerd ontwenningsverschijnselen.
Een alcoholverslaafde kan niet zonder hulp en medicijnen van zijn verslaving af, een enkeling lukt het zonder maar de meeste zuiperds komen in de problemen. De meest bekende ontwenningsverschijnselen zijn: beven, zweten, onrust en zenuwachtigheid, angst, ‘malaise’ gevoel, slapeloosheid, misselijkheid en braken. Hoppa, het resultaat van een flink aantal jaren boemelen……
Een drugsverslaafde heeft nog meer problemen en kan echt niet zonder hulp het zogenaamde afkicken tot een geslaagd succes maken. De meeste spuiters, snuivers en slikkers krijgen dan last van depressie, slapeloosheid, algemene somberheid, epileptische insulten, zweten, koorts, hartkloppingen, flashbacks, hallucinaties en/of andere psychotische verschijnselen, agressie en andere gedragsstoornissen, griep.
De eetverslaafde die wil gaan stoppen met zijn veelvreterij krijgt wellicht te maken met klachten als hoofdpijn, een slecht humeur, een lage weerstand, een jeukende huid en misselijkheid. Ook een hongergevoel, moeheid, trillen en slecht slapen. Tja, na een fiks aantal jaren schurken betaalt ook hij de tol voor deze overdaad.
Ook ik blijk een verslaving te hebben, dat is mij de afgelopen 10 dagen wel gebleken. Nooit gedacht dat ik een verslaving had tot aan de ochtend van 03 augustus 2022. Een zwarte bladzijde in mijn geschiedschrijving.
Internet viel uit……..
En dat heeft maar liefs 10 volledige dagen geduurd! Geen internet maar ook geen televisie en ook geen vaste telefonie. Onze wereld stortte volledig in, we (mijn lieve vrouw en ik) wisten het niet meer, wat een ellende zeg!
Het zweet brak mij uit, met zwetende en trillende handen hield ik mijn mobieltje vast, mijn nog enige verbinding met het net. Telkens keken we vertwijfeld naar de televisie maar het scherm bleef zwart, wat een ellende. De telefoon: zouden we al zijn gebeld? En door wie? Ik word gek!
Onze provider wiens naam ik maar even niet noem vanwege een lopende klacht liet het sterk afweten, geen hulptroepen werden gezonden, de lijnen bleven maar dood. Hallo! We leven in Nederland hé! Kan een daggie duren maar geen 10 hoor, idioten! Ik begon dus ook nog grof te worden in mijn uitingen, vermoedelijk is agressie dan ook een verschijnsel bij het afkicken van deze verslaving….
10 hele lange dagen, stel je voor. Er zou gevangenisstraf moeten bestaan voor de veroorzakers van deze ellende……
Tot afgelopen zaterdagochtend. Toch stuurde men maar een monteur op ons af. Ik had alle geloof verloren in een goede afloop. Mijn vrouw en ik keken elkaar hoopvol aan, zou het dan toch? Nee, dat gaat niet lukken hoor.
Binnen een half uurtje was het leed geleden en vooral ik was zo blij als een kind, letterlijk! Ik kon dat joch wel zoenen van blijdschap.
En slapen doe ik sinds vannacht dus ook weer goed!